Claude Pascal – „Quatuor de Saxophones” (1961)

1. Animé
2. Choral
3. Mouvement de Valse
4. Vif

Napisany w 1961 „Quatuor de Saxophones” jest utworem zaskakującym i bogatym harmonicznie. Całość najeżona jest dysonansami i modulacjami do odległych od siebie tonacji. Pascal traktuje tu wszystkie głosy równo, dając możliwość każdemu z nich na popis. Kompozycję rozpoczyna część Anime, która jest zmodyfikowaną formą sonatową. Tonacja zmienia się raz za razem, a połączenia harmoniczne są odważne i nowatorskie. Kolejną częścią jest spokojny Choral. Główny temat wprowadza saksofon barytonowy z akordowym towarzyszeniem pozostałych głosów na przemian z kontrastującym charakterystycznym motywem z przesunięciami w najniższej partii, pojawiającej się w różnych wariantach, za każdym razem z innym akompaniamentem. Trzecia część Valse łączy w sobie francuską łagodność oraz dziarskość. Część rozpoczyna taneczny temat na trzy czwarte w partii saksofonu sopranowego przy harmonicznym akompaniamencie pozostałych głosów. Po chwili jednak Pascal zmienia metrum na dwudzielne i w rzeczywistości bardziej przypomina to formę marsza niż walca. Mocny wstęp z prowadzącą partią saksofonu altowego charakteryzuje ostatnią część utworu. Utrzymana w szybkim tempie pokazuje możliwości każdego z saksofonów. Żywa i zniuansowana część kończy tę ważną w literaturze saksofonowej kompozycję.

CLAUDE PASCAL (ur. 1921)
Francuski kompozytor, piosenkarz i krytyk muzyczny. Urodził się w 1921 w Paryżu. Mając zaledwie 10 lat, został przyjęty do Paryskiego Konserwatorium Muzycznego. Jako młody kompozytor zdobył tam I nagrodę „Prix de Rome” za kantatę „Jokes of bootstrapping marchant” (1945). Artysta był bardzo aktywnym wykonawcą, dużo koncertował i znalazł się szybko w obsadzie muzyków Yielld w operze Debussy’ego „Pelleas i Melisanda”. Mając 12 lat pojawił się na scenie Opery Champs d’Elysees, a po kilku latach pracy został mianowany dyrektorem śpiewu (master refren) w teatrze opery komicznej w Paryżu (1944-1945). Ponadto w 1952 uzyskał tytuł wychowawcy – profesora instrumentów dętych drewnianych w Konserwatorium Paryskim, gdzie został również dyrektorem (1966). Od 1970 jako krytyk – dziennikarz muzyczny pisze artykuły do dziennika „Le Figgaro”.

ZNAJDŹ W PROGRAMIE: 09.11.2014 | NIEDZIELA 19:00
PRZECZYTAJ ARTYKUŁ O WYKONAWCACH: KWARTET SAKSOFONOWY AKADEMII MUZYCZNEJ W ŁODZI